Tutku !!!

Herşey Hippilazmanın sheakspeare tarzı konuşmayı seviyorum demesyile başladı aslında…
Nif demiş ki : Tutkuyla karşılaşmayan yaşamış sayılır mı, aşkı görmeyen heyecanlanmış sayılır mı, ya rakı içmeyen sarhoş… Ruhunu aç, camını aç, kalbini aç… Ben geldim sana… Mutlulukları sakladım kalbime gel kendin keşfet beni… Yüreğim tutkun sana ama gözlerim yorgun… Ne zaman başladı bilemedim ama mutluyum artık…
Her ne kadar Macbeth: Come what come may, Time and the hour runs through the roughest day. (1.3.156-7)’e benzese de aslında hikaye daha çok tutkuda bitiyor…
Tutku dünyadaki aşktan sonra en büyük his. Belkide aşktan çok daha uzun süren ve insanları psikopata bağlayan, şarkılar yazdıran , rakıları lıkır lıkır içirten his, ilişkilere can veren, ayakta kalmasını sağlayan, kuralları ve gururu yok eden his…
Bu tutku öyle bişeydir ki, rakı masasına oturduğunda 2. doublede ortaya çıkar… Unuttuğunu zannetiğini hatırlarsın, hatıralarını canlandırırsın ama yeniden keşfediyorsan mutlu olursun… Kalbin daha hızlı, daha güçlü, umut dolu atar, kimsenin seni durduramayacağı şekilde… Tek bir dokunuşla tüm iletişimi kurarsın, kelimeler, sözler ve sesler yoktur artık. Dokunuşlar vardır, tenin tuzu, saçın kokusu vardır, loş ışıkta terli bedenler, silüetler vardır, gözlerini görmesende kalp atışları vardır, nefes alışları ve soğuk bir yataktaki sıcaklık vardır….
Ne kadar uzakta olsa da onu yanında hissedersin, ona kavuşma isteğin, ışıkla karanlığın savaşından daha önemlidir, ruhundaki aydınlık ve huzuru dizginleyemezsin, onun kokusunu alırsın yanında olmasada, o olmasada sen onunlasındır…
İşte bu yüzden tutku kalbin nutellası, çilingir sofrasının rakısı, mutluluğun anahtarı, aşıkların gıdasıdır.
Donald Trump demiş ki : Without passion you dont have energy, without energy you have nothing.